4f/ss (73)
448
دانمارک
حمایت صادرات از طرف شورای اعتباری صادرات(EKR) و انجمن مالی صادرات دانمارک EFC صورت می گیرد. EFC صرفاً تضمین و گارانتی ایجاد می کند. ولی EFC پرداخت وام را با شرایطی که EFC تعیین می کند برعهده دارد. حق از همه این حمایت EKR بستگی به واحد تحت پوشش دارد به خاطر ریسک بازرگانی ویا سیاسی، موردهای بخش انرژی برای هر دو آن* محدود به پیشرفت کافی وارتقا انرژی های گوناگون است.
فنلاند
برنامه همکاری مالی پیشرفت سالیانه فنلاند که از 300 تا 500 میلیون دلار می باشد توسط انجمن گسترش روابط بین الملل DIDC که بخشی از وزارت امور خارجه می باشد که این بخش آژانس پیشرفت بین المللی فنلاند FINNIDA نامیده می شود. بخشهای پر اهمیت همان بخش انرژی بخصوص اتفاقات وابسته به محیط زیست می باشد. موسسه دیگر که در کشورهای درحال پیشرفت و همکاری آنها با فنلاند سهیم است. صندوق فنلاند برای پیشرفت منابع FINFUND می باشد که پیوستن اموربین بازرگانی فنلاند و کشورهای درحال توسعه را برعهده دارد.
امکانات حمایتی صادرات شامل 2 آژانس می باشد 1)اعتبارات صادارت فنلاند FEC و هیأت ضمانت فنلاند FGB
FECیک شرکت سهامی است که درولتمردان فنلاند از سهام داران اصلی آن هستند. که این شرکت اعتبارات مالی را برای خریداران، مشتریان، و یا توافقات اعتباری بانک به بانک فراهم می کنند در برنامه پرداخت های FEC سه بخشی اساسی وجود دراد. که هر کدام از منبع و نرخ مختلفی می باشند. 1)OFCD اعتبارات توافقی 2)اعتبارات با نرخ بازار3)اعتبارات تلفیقی برای پروژه های با کیفیت اعتبارات FEC براساس وثیقه های خاصی پرداخت می شود مانند اینکه پروژه توسط FGB ویا بانکهای خاصی ویا بانکهای فنلاند که برای FEC قابل قبول است تضمین می گردد.
FGB یک آزانس دولتی است که توسط وزارت صنایع و بازرگانی کنترل می شود. FGB توسط ضمانت هیا خود که به صادرات اختصاص می دهد را ه را برای صادرات بیشتر باز می کند این برنامه های ضمانت شامل 1: ایجاد بیمه سیاسی و بازرگاین در معاملات اعتباری 2: ایجاد بیمه برای ریسکهای مرتبط باسرمایه گذاری 3: امنتی اعتبارات اختصاصی یا فته برای صادرکنندگان ، خریداران خارجی و موسسات مالی که در ارتباط با صادرات مالی از فنلاند می باشند.
فرانسه
برنامه حمایتی گسترش فرانسه سالانه 6تا7میلیون دلار می باشد که تحت پوشش وزارت امور خارجه و وزارت اقتصاد و درارایی، وزرات تعاون، FAC,CFD می باشد.
بخش های مهم شامل انرژی بخصوص بخش نیرو است. بیشتر حمایت متمرکز به کشورهای آفریقایی فرانسه زبان است. گرچه کشورهای دیگر بخصوص در آسیا و خاورمیانه هم مورد توجه است. تقریباً تمام این همکاری ها شامل پرداخت کمک هزینه و دام می باشد.
خط مشی که این اعتبارات صادرات را کنترل می کند توسط دو آژانس دولتی برنامه ریزی می شود. DREE وخزانه فرانسه
همچنین یک شرکت دیگر به نام COFACE هم این حمایت صادرات را انجحام می دهد که یک آژانس اعتبار صادرات فرانسه می باشد، وبا یک BFCE هم به همین شکل COFACE در مقابل ریسک های بازرگانی سیاسی اطمینان کامل ار ایجاد می کند(و همچنین ریسک سرمایه گذاری در کشورهای در حال رشد) BFCE یک حمایت مالی در محاسیبات دولت از طریق ایجاد نرخ سود برای اعتبار صادرات بخش خصوصی ایجاد می کند.
آلمان
برنامه همگاری پیشرفت آلمان حدود 6-7میلیون در سال می باشد و شامل گروههای زیر است.
1-وزارت فدرال تعاونی اقتصادی و پیشرفت BMZ که مسئول ایجاد خط مشی ، تصمیم گیری و تخصیص پول برای برنامه های همکاری خارجی می باشد.
2- KFW که وظیفه اجرای برنامه های BMZ را دراد. همچنین KFW وظیفه تدارک یک انحصار مالی از شرکت های آلمان را دارد و همچنین اعتبارات برنامه های مالی صادرات بطور رسمی حمایت می شود و تحت هدایت OED بریا اعتبارات رسمی صادرات می باشد.
3-انجمن همکاری های تکنیکی . که وظیفه اجرای برنامه های همکاری تکنیکی را برعهده دارد.
4-وزرات اقتصاد که شکل خاص برگرفته از همکاری مرکزی و اروپای غربی و FSU می باشد.
5-شرکت گسترش سرمایه گذاری آلمان DEG که اهداف آن شبیه به همان انجمن های مالی بین المللی IF9 می باشد که کار آن افزایش وام و سرمایه گذاری دارایی های انحصاری در شرکت های خصوصی کشورهای در حال پیشرفت و ارتقا بخش خصوصی است.
تمام همکاری های مالی وتکنیکی براساس یک پایه هستند. پروژه های بخش انرژی بخصوص آنهایی که مبحث انرژی – محیط زیست را بیان می کنند بیشتر مورد توجه است. پیشنهادات مالی می توانند مورد استقبال کشورهای دریافت کننده ویا موسسات در حال توسعه قراربگیرند. گرچه این درخواست ها باید بشکل رسمی از طرف آن کشور بیان شود. این پیشنهادات پس از گذشتن از سفارت آلمان به وزرات خارجه در بین می رسد.
درBMZ این پیشنهادات از لحاظ استاندارد را مورد بررسی قرار می گیرد.
BMZ به عنوان یک بدنه ایجاد کننده خط مشی ، تصمیم می گیرد که آیا این برنامه متناسب با اهداف آلمان می باشد یا خیر ؟ برنامه های همکاری تکنیکی که به GTZ می رود.
برنامه های حمایت صادرات آلمان شامل تعداد زیادی گرداننده است. در سطح خط مشی سیاسی کمیته وزارت بین الملل مسئول سیاست ها در حمایت اعتبار صادرات می باشد این کمیته تلفیقی از وزارت اقتصاد، مالی ، امورخارجه وتعاونی اقتصادی می باشد. در زمینه حمایت صادرات آژانس های زیر فعالیت می کنند.
1: AG یک شرکت خصوصی که در محاسبات دولتی ریسک ها اعتباری را تحت پوشش قرار می دهد.
2: AKA موسسه ای که تحت مالکیت بانکهای بازرگانی آلمان می باشد که اعتبارات صادرات را در زمینه فروش تأمین می کند و بطور رسمی توسط اعتبارات دراز مدت صادرات حمایت می شود.
3: KFW که اعتبارات صادرات را که به طور رسمی حمایت شده (و در این زمینه مانند یک بانک بازرگانی عمل می کند)
اعتبارات توسط هزینه های دولتی خاصی تأمین می شود که این کار توسط OECD انجام می شود.همچنین سرویسهای زیر هم در دسترس می باشند.
1: به همراه اعتبارات صادرات یک سری امتیازات مالی هم می تواند در پیشرفت کشور به پروژه های آلمان کمک کند.
2:اعتبارات مالی پیوسته ( که مستقیماً به صادرات المان ربطی ندارد) می تواند در موارد استثنایی بوسیله KFW تامین شود و آن هم فقط برای متعادل کردن پرداخت ها
3: همکاری های مالی ازطرف KFW وجود دارد ویا این همکاری ها مستقیماً از بودجه فدرال آلمان برای حمایت سرمایه گذاری خصوصی در پیشرفت کشور تأمین می شود.
این هزینه های پرداختی فدرال هم از طریق DEG همانند IFC پرداخت می شود
DEG توسط دولت المان بنا ریزی شده است ولی در مسیری که بخش خصوصی هدایت می کند حرکت می کند
ایتالیا
برنامه های همکاری های پیشرفت ایتالیا شامل 5/2 میلیون دلار در سال می باشد که تحت حمایت انجمن DGCS که زیر مجموعه ای از وزارت امور خارجه می باشد است. بخش های تحت پوشش شامل نیرو، گاز و امکانات سوختی می باشد. این حمایت ها شامل کمک های مالی و وام های بلند مدت می باشد. اعتبارات صادرات توسط MEDIOCREDITO CBNTRALE اجزا می شود. امنیت این اعتبارات صادرات توسط انجمن SACE تأمین می شود.
هلند
برنامه های حمایتی صادرات این کشور مبلغ 5/2 میلیون دلار در سال می باشد که توسط هیئت مدیره همکاری های بین المللی تأمین می شود DGIS که عضو وزارت امور خارجه است. تمرکز این برنامه در کاهش فقر می باشد که از طریق حمایت های بخش نیرو، بخصوص نیروهای سازگار با محیط زیست ، انرژی های روستایی و پروژه های گسترش دهنده می باشد. اختصاص همکاری های تکنیکی برای کشورهای خاصی صورت می گیرد . بانکهای تجاری در نرخ های فروش خود اعتباراتی را برای صادرات در نظر می گیرند. امنیت این اعبتارات را NCM تامین می کند. که این شرکت یک شرکت خصوصی است که از طرف دولت حمایت می شود. مسئولیت اجرایی این حمایت ها برعهده وزرات توسعه همکاری های مالی می باشد. که در شرایط خاصی که پروژه ها در جهت ارتقا صادرات عمل می کنند تا 45% به پول رایج کشورهای خارجی که مقصد صادرات می باشد وام اعطامی کنند که این پروژه های پیشرفت دهنده صادرات بیشتر شامل انرژی و گاز می باشد.
انگلستان
برنامه های همکاری عمران انگلستان شامل 3 میلیون دلار در سال می باشد.
مراکز مسئول شامل :
اجرائیات توسعه خارجی ODA که مهمترین آژانس مسئول فرمولاسیون همکاری های عمران انگلستان می باشد.
انجمن اختصاصی وام در نیابت از ODA بخصوص در پروژه های آفریقا CROWA AGENT کارگزاران سلطنتی برای برخی پروژه ها این آزانس همچنین کنترل کیفی و برنامه ریزی حمل و نقل را در کشور وارد کننده انجام می دهد.
انجمن COD که هیئت مدیره آن توسط ODA تعیین می شودکه این انجمن وام و پرداخت تسهیلات در بخش های دولتی و خصوصی در کشورهای در حال توسعه را برعهده دارد.
COC منابع مالی خود را از طریق گرفتن قرض از برنامه های کمکی رسمی در نرخ های پرداختی تسهیلات عمومی داخلی تأمین می کند. ODC در سیستم های مستقل و قدرت هیا تلفیق یافته سرمایه گذاری می کند ابتدا در سیستم های خصوصی و حمایت از خصوصی سازی:
هم چنین تمایل به سرمایه گذاری در نفت وگاز به همراه شرکت های خصوصی داد
ODC اصولا یک منبع حمایتی در سرمایه گذاری در کشورهای فقیر می باشد.
انگلستان همکاری های عمرانی خود را در فرم پرداخت تسهیلات ووام های کم بهره نشان می دهد
بخش های تحت پوشش شامل انرژی می باشد. کشورهای که از این برنامه بهره مند می شوند شامل بریتانیا و کشورهای آفریقایی می باشد. بقیه کشورهای که از این برنامه سود می برند شامل اندونزی ، مصر ، ترکیه، مکزیک و اروپای شرقی می باشند.
اعتبارات صادرات از منابع ، بازرگانی تأمین می شوند ولی 2 آژانس دولتی هم در تأمین این منابع سهیم هستند.
1-بخش تجارت و صنعت (OTI) که بیشترین تمرکز آن در بخش های صنعتی و بازرگانی مجمع عمران و حفظ رابطه با کنفرانس ملل متحد در زمینه تجارت و عمران می باشد. و همچنین سازمان تجارت جهانی ، OTI این اعتبارات مالی را به شکل وام های بازرگانی اعطا می کند(با سودی که از طرف دولت حمایت می شود) همچنین OTI یک سری اعتبارات ادغام شده که همان وام های بازرگانی با بهره دولتی است پرداخت می کند
2- بخش تضمینی اعتبارات خارجی ECGD که یک بخش دولتی جدا شده است که تحت نظر بخش تجارت و صنعت فعالیت می کند. ECGD تأمین امنیت بازرگانی و اختصاص یارانه به بهره ها را در بخش خصوصی برعهده دارد.
ابوذبی
تسهیلات ابوذبی برای عمران اقتصاد غرب در سال 1971 بنیان گذاری شد به عنوان موسسه عمران خود مختار ملی که متعلق به دولت ابوذبی بود. اهداف این تسهیلات کمک به کشورهای در حال توسعه بوسیله افزایش وام های پروژه ها، تضمین این خدمات و بودجه ها ی همکاری تکنیکی و شرکت در سرمایه گذاری می باشد.
در مواقع همکاری مالی محدود به کشورهای غربی بود. ولی درسال 1974، این سرمایه ها متوجه کشورهای در حال توسعه شد. هنوز هم 75% از کل وام ها در کشورهای غربی سرمایه گذاری می شود. کشورهای آسیایی و آفریقایی به ترتیب 15، 8% را دریافت می کنند. بزرگترین کشور دریافت کننده غربی عمان است که 21% از کل وام را دریافت می کند، تونس 8%، مصر 6% ، و یمن 5% دریافت می کنند. تا آخر سال 1995 ،تسهیلات ابوذبی به شکل 120 وام در 48 کشور در حال توسعه به مبلغ 6/1 میلیون دلار افزایش یافت . تقریباً نصف این مصارف صرف صنایع می شود. هزینه های آب و الکتریسیته تقریباً 41% آن را شامل می شود.
بازپرداخت این تسهیلات از 8 تا 22 سال بسته به کشور دریافت کننده و نوع پروژه تغییر می کند. ومهلت پرداخت آن از 3تا 8 سال ممکن است، به تعویق بیفتد. نرخ سودها =5% هزینه شامل 2-6% می باشد.
این وام ها مخصوص دولتها، شرکت ها و یا موسسات عمومی که توسط دولت تضمین می شوند می باشد.
استرالیا:
اهداف برنامه های گسترش مالی استرالیا ارتقا رشد پایدار اقتصادی و پیشرفت اجتماعی در کشورهای در حال توسعه است. این برنامه برای ارتقای خط مشی سیاست های خارجی و فوائد بازرگانی و توجه به عموم مردم است.
مسئولیت این برنامه ها با وزارت عمران و وزارت امور جزائر آرام می باشد که خط مشی حرکت استرالیا را در قبال روابط بین الملل تعیین می کند.
این کمک های سالیانه حدوداً 5/1میلیون دلار استرالیا که تقریباً همه بخش های اقتصادی را تحت پوشش قرار می دهد و شامل انرژی و صنایع و معدن می باشد ، است. این کمک های مالی به شکل پرداخت تسهیلات می باشد این برنامه ها بیشتر متمرکز به آرام جنوبی و منطقه آسیای جنوب شرقی می باشد. کمک های ساختاری استرالیایی ممکن است با اعتبارات همراه باشند. سود اختصاصی یافته بر طبق خط راهنمایی OECD گسترش می یابد. مسئولیت اعتبارات خارجی با انجمن بیمه و مالی صادرات EFICمی باشد.
خدمات EFICشامل :
بیمه پرداخت های بازگرفته شده برای صادرات و کالاها و خدمات ملل استرالیایی می باشد.
پرداخت مستقیم به قرض گیرنده ها ی خارجی که صادرکنندگان استرالیایی را تأمین می کنند زیرا بدین صورت آنها می توانند کالاهای استرالیایی را خریداری کنند.
تضمین پرداخت به موسساتی که صادرکننده هستند ویا
بیمه برای خریداران کالای استرالیا و خدمات دهی به گروههای اجرایی
تضمین بیمه برای شرکتهای استرالیایی که در زمینه بین الملل فعالیت می کنند.
اتریش
برنامه های اتریش در زمینه افزایش منابع طبیعی و پتانسیل انرژی است. مسئولیت آن با رئیس دولت فدرال است. اعطای اجازه رسمی به کمک های دوجانبه توسط وزیر ایالت که بعنوان یکی از اعضای ریاست فدرال می باشد. صورت می گیرد. ولی اجرای آن تحت نظر DGDC این برنامه شامل تقریباً 600-500میلیون دلار در سال می باشد که بیشتر متوجه کشورهای آفریقایی، آمریکایی مرکزی آسیای جنوبی، و اروپای شرقی می باشد. این همکاری بشکل وام های کم بهره و اعطای تسهیلات می باشد مسئولیت آن با OEKB می باشد. سود این وام ها تحت پوشش یارانه ای از طرف بودجه فدرال قرار می گیرد که اجازه می دهد OEKB بتواند اعتبارات صادرات را تحت نظر OECD تأمین کند. جایگاههای OEKB محدود به بخش های خاصی نمی باشد. OEKB تضمینی برای ریسک سیاسی در سرمایه گذاری توسط کمپانی های اتریشی ایجاد می کند.
نروژ
برنامه های همکاری نروژ در جهت کمک به تمام کشورهای فقیر دنیا تنظیم شده است گرچه بیشتر آن معطوف به آفریقا شده است. مقدار سالانه آن 4/1 بیلیون دلار +1/1% از ONP که همان کمکی است که تمامی همتاهای آنها در انجمن OESC اعطا می کنند) می باشد. بخش های تحت پوشش شامل نفت و گاز و نیرو می باشد.
خط مشی کمک های دوجانبه توسط بخش های تعاونی عمران دوجانبه در وزارت امور خارجه تعیین می شود.
عملیات اجرا توسط آژانس نروژی تعاون عمران NORAD انجام می شود.
حمایت برای صادرات به شکل وام هایی که توسط GEIK ضمانت می شود صورت می گیرد. NORAD اعتبارات خارجی درتعاونی به همراه امور مالی خارجی ایجاد می کند. آژانس اعتبارات صادرات تحت مالکیت بانک های بازرگانی و GEIK است.
سوئد
اساس سوئدی بر برنامه های عمرانی که در فلسفه یکپارچگی مناطق محروم استوار است. که تقریباً 2 بیلیون دلار در سال ایجاد می کند. تقریباً 1% GNP . که این هزینه به فقیرترین کشورهای آفریقایی و آسیا اختصاص می یابد. بخش های سوددهنده شامل انرژی پخش انرژی و انتقالات است قبل از سال 1995، سوئد 4 مقام مسئول همکاری های عمرانی داشت.
-مقام پیشرفت بین المللی سوئدSIDA که مسئول حفظ بیشتر همکاری های دوجانبه بود.
-آژانس سوئدی مخصوص تکنولوژی بین المللی و تعاونی اقتصادی BITS که مسئول ارتقاء اقتصادی و پیشرفت اجتماعی در حین انتقال تکنولوژی بود. BITS وام هایی را مخصوص همکاری های تکنولوژی داشت و همچنین اعتبارات مالی برای پروژه های سرمایه گذاری ایجاد می کرد.
-آژانس سوئدی برای تحقیقات به همراه کشورهای درحال توسعه SAREC
-انجمن پیشرفت دادو ستدهای سوئد در سطح بین الملل که پیشرفت های بازرگانی را در کشورهای در حال توسعه که با آن همکاری داشتند را حمایت می کرد.
در اواسط سال 1995 آژانس های ذکر شده فوق به SIDA پیوستند که هم اکنون مسئول همه همکاری های دوجانبه است. اعتبارات صادرات همچنین توسط SIDA تأمین می شود. ضمانت توسط هیئت ضمانت اعتبارات صادرات EKN تأمین می شود.
سوئیس
برنامه های سوئیس شامل 1 بیلیون دلار در سال می باشد که هدف آن کشورهای در حال توسعه با در آمد پایین می باشد. بخش های مالی سود برنده بخش کشاورزی وزیر ساختی می باشند. گرچه برخی از این کمک ها توسط بخش انرژی جذب می شوند. مسئولیت آن توسط بخش DEH که همان انجمن همکاری های ساختاری و کمک های انسانی است بودجه های محدودی برای صادرات در دسترس می باشد که مسئولیت اجرای پرداخت آن بر عهده BAWI می باشد که همان دفتر رسمی امورخارجه و اقتصادی است.
اسپانیا
برنامه های اسپانیا حدود 1بیلیون دلار در سال می باشد. بیشتر این کمکها در شکل تعادل پرداخت ها حمایت می شود. کمک های تکنیکی ، کمک های غذایی و تثبیت بدهی ها. کمک به بخش انرژی نسبتاً کم است. مناطق سود برنده شامل آمریکای لاتین و آمریکای مرکزی، خاورمیانه و آفریقای شمالی هستند.
مسئولیت مدیریت آن به عهده وزارت اقتصاد و دارایی MOEF می باشد. برای همکاری های تکنیکی ، موسسه مسئول آژانس همکاری های بین المللی AIC می باشد.
اعتبارات صادرات تحت فرماندهی انجمن تجاری می باشد . که آن هم تحت نظارت شرکت بیمه اعتباری صادرات CESCE می باشد که یک پوشش مالی برای صادرات در مقابل خطرات بازرگانی و سیاسی در بازرگانی اسپانیا ایجاد می کند.
پرتغال
برنامه های پرتغال شامل تقریباً 300 میلیون دلار در سال می باشد که متوجه کشورهایی که ارتباط خاص و تاریخی با پرتغال دارند چه از لحاظ اسم و کشورهای آفریقایی می باشد. بخش هایی که سود می برند شامل کشاورزی، وزارت سلامت و وزارت آموزش و پرورش می باشند گرچه یک سری کمک های محدود شامل انرژی می شود آژانس های اصلی :
-موسسه همکاری اقتصادی IEC که از استراتژی های اعطایی تسهیلات به کشورها دفاع می کند
-کمک های مالی به همکاری های اقتصادی FCE که وام ها را به سازمان های پرتغالی گسترش می دهد. نوبت پرداخت وام ها از طرف خط مشی های OECP تعیین می شود.
کویت
توسط تسهیلات کویت برای گسترش اقتصاد عرب اجرا می شود. کمک های کویتی یکی از قدیمی ترین برنامه های همکاری است. که در سال 1961 احداث شد به منظور کمک به کشورهای عرب و کشورهای در حال پیشرفت از طریق ایجاد منابع تکنیکی و مالی برای پروژه های خاصی ایجاد می شود. منابع مالی کویت پس از افزایش قیمت نفت در سال 1974 افزایش یافت. به این ترتیب توانایی کمک به کشورهای دیگر را پیدا کرد.
تقریبا توانایی کمک به 70% کشورهای خاورمیانه را پیدا کرد هم چنین آفریقا، آسیا و اروپای شرقی .
میزان این کمک های مالی تقریبا 500 میلیون دلار در سال می باشد. بخش هایی که سود می برند شامل انرژی بودند. نوبت وام بستگی به پروژه و در آمد مالی کشوروام گیرنده داشت. برخی وام ها شامل کمک هزینه تا سقف 75% بودند. نرخ سود وام ها از 5/0% تا 5/5% در سال بودند همه وام ها و کمک هزینه ها واحد بودند. تدارک کالاها از طریق برگزاری مناقصه های بین المللی صورت می گرفت تسهیلات وام کمکهای هزینه ای برای مطالعات سرمایه گذاری ایجاد می گردند. همچنین تعالیم حرفه ای مسئولیت ساختارسازی و این برنامه ها برعهده تسهیلات کویت که توسط نخست وزیر کویت هدایت می شد بود.
عربستان سعودی
در سال 1975 ، حکومت عربستان یک بودجه عربی برای عمران ایجاد کرد. که هدف آن تهیه کمک هزینه ووام برای کشورهای در حال توسعه بود. در طی 20 سال گذشتهف تسهیلات حدود 6 بیلیون دلار به کشورهای آفریقایی، و آسیایی با در آمد پاین تخصیص داد. بخش هایی که سود بردند شامل انرژی بود.
نوبت وام ها بستگی به کشور و بخش مورد نظر داشت. برخی وام ها شامل کمک هزینه هایی تا سقف 80% بود. نرخ سودها بین 5/0% تا 5% در سال متغیر بود. تاریخ سررسید وام هابین 16تا 50 سال بود. تدارک این وام هاو پرداخت آن از طریق مناقصه های بین المللی صورت می گیرد.
اجرای این برنامه ها توسط هیئت مدیره متشکله ازوزارت دارایی و اقتصاد ملی صورت می گرفت
کره
جمهوری کره و تعاونی پیشرفت اقتصادی در سال 1987 ایجاد شد برای کمک به پروژه های کشورهای در حال توسعه به منظور ارتقا همکاری اقتصادی بین این کشورها و کره. زیرا این تسهیلات بسیار تازه است حجم کمک ها با اینکه هر ساله افزایش می یابد هنوز هم کم است. این تسهیلات 200 میلیون دلار در سال1995جهت این همکاری ها ایجادکرد. تقریبا نصف این مقدار به کشور های آسیایی تعلق گرفت. بقیه این مقدار به اروپای شرقی و آفریقا تعلق یافت. تقریبا 60 % این مقدار به منظور پروژه های کشورهای در حال توسعه جهت توسعه موسسات چند جانبه مصرف می شد و بقیه این مقدار به سمت روابط دو جانبه مستقیم سوق یافت.
میانگین سودهای سالیانه حدود 5/3% در سال است. تقریباً میانگین سررسید ها 21 سال است که شامل یک وقفه 5 ساله هم هست. بخش هایی که سود می برند انرژی و … می باشند.
آژانس های مشمول کمک های دو جانبه شامل :
-وزارت دارایی و اقتصاد که نقش کلیدی در نقش دادن به روابط دارد
-وزارت امور خارجه که از طریق شبکه های سفارت خانه ها در خواست ها را از نقاط مختلف جهان دریافت می کند.
-بانک صادرات و واردات کره Kexim که بدنه اصلی مسئولیت وامهای دوجانبه را تشکیل می دهد
-آژانس همکاری های بین المللی کره KOICA که کمک هزینه های دو جانبه را کنترل می کند که شامل همکاری های تکنیکی و کمک هزینه لازم برای آن می باشد.
قیمت: 100 تومان
